Enkelbandletsel
Algemeen
Bij een enkelbandletsel is er sprake van een scheur thv de buitenband van het enkelgewricht (bovenste spronggewricht). Een enkelbandletsel wordt meestal veroorzaakt door de voet om te slaan naar binnen toe (enkeldistorsie). Meestal ontstaat vlak na het ongeval direct een flinke zwelling aan de buitenzijde van de enkel. Dit kan nadien gepaard gaan met een blauw/paarsverkleuring. Voornamelijk de buitenzijde van de enkel is gevoelig. Wanneer men de voet naar binnen toe trekt, is meer pijn te voelen. Steunname is meestal wel mogelijk, maar pijnlijk.
Enkeldistorsies worden onderverdeeld in 3 graden volgens ernst:
Lichte distorsie Minimaal verlies van functie, niet manken Minimale of afwezigheid van zwelling, lokale drukpijn |
Graad 1 Elongatie |
Matige distorsie Matige verlies van functie, manken, teenstand onmogelijk. Duidelijke zwelling en drukpijn |
Graad 2 Partiële ruptuur |
Zware distorsie Diffuse drukpijn en zwelling, onvermogen tot steunname. |
Graad 3 Volledige ruptuur |
Diagnose
Vlak na het omslaan van de enkel is het vaak moeilijk om een onderscheid te maken tussen een enkelbandletsel of een fractuur. Na een 7-tal dagen is dit onderscheid gemakkelijker te maken tijdens het klinisch onderzoek.
Tijdens dit klinisch onderzoek wordt er gekeken of de enkel naar voren kan worden geschoven (voorste schuiflade-test) en naar de uitgelokte lokale pijn (Squeeze-test). Ook het gewricht en de buitenenkelpezen worden nagekeken.
Bij een sterke zwelling die na enkele seconden al is opgetreden, is er tenminste sprake van een partiële ruptuur (of scheur).
Een radiografisch onderzoek is een flink trauma en zwelling vaak aangewezen om een evt fractuur uit te sluiten. Indien nodig kan dit worden aangevuld door een echografisch onderzoek, waarbij de enkels worden vergeleken en een onderbreking van één van de ligamenten of letsel van de buitenenkel pezen kan worden worden nagekeken. Bij blijvende last kan er ook een NMR of arthro-CT worden aangevraagd, om het enkelbandletsel beter te evalueren en een evt kraakbeenletsel uit te sluiten.
Behandeling
Na het omslaan van een enkel is het zeker nuttig om zo snel mogelijk ijs op de enkel te leggen. Bij flinke zwelling en last kan beslist worden om de enkel verder te laten onderzoeken via de spoedafdeling. Na klinisch onderzoek en eventuele radiografische controle gaat men indien nodig een open gipsatelle aanleggen die zorgt voor de nodige tijdelijk rust.
Na een 7-tal dagen kan na een nieuw klinisch onderzoek worden bepaald wat de verdere behandeling zal inhouden.
- Niet-operatief: brace-applicatie met aanvullende kinesitherapie. Bij nog hevige pijn of aanwezigeheid van een beenderig letsel kan beslist worden om een gesloten gips aan te leggen.
- Operatief: zie operaties aan de voet en de enkel.